 |
| Η εικόνα προέρχεται από: http://ethnos-istoria-krato.pblogs.gr/2011/01/aytoi-fernoyn-strato-kai-plwta-kai-emeis-skaboyme-tafroys-oi-toy.html |
Η ιστορία μας διδάσκει, ότι όταν οι οικονομίες βρίσκονται σε κρίση, και οι κυβερνήσεις σε αδιέξοδο, λόγω λαϊκής δυσαρέσκειας και αντίδρασης, τότε τα κράτη χρησιμοποιούν, σαν βαλβίδα αποσυμφόρησης, τον πόλεμο. Η ιστορία επίσης μας διδάσκει ότι σε μια παγκόσμια οικονομία (όπως την βίωσε η ανθρωπότητα για πρώτη φορά στο τέλος της βιομηχανικής επανάστασης – κατά την πρώτη παγκοσμιοποίηση δηλαδή) όταν τα μεγάλα συμφέροντα συγκρούονται για τις πηγές πλούτου οδηγούμαστε σε παγκόσμιο πόλεμο.
απο το να αναρωτιεσαι, δεν εχεις καμια προταση ?
ΑπάντησηΔιαγραφήή μηπως θα τον κανουμε τον αγωνα, κλεγοντας την μοιρα μας ? δρασεις χρειαζονται. οι επισημασνεις που κανεις, ολες ειναι σωστες , αλλα και γνωστες. απο ιδεες και συνοχη πασχουμε.
Φίλη Aspasia. Παρόλο που σχολίασες και στην συγκεκριμένη ανάρτηση (http://saracen-koursaros.blogspot.com/2011/02/blog-post_3217.html) πιστεύω ότι δεν την διάβασες σωστά. Αναφέρω μεταξύ άλλων:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Μήπως πρέπει να στραφούμε στην απλή λογική, το ότι δηλαδή όλοι θα πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι για την διακυβέρνηση της χώρας συμμετέχοντας ενεργά σε όλες τις αποφάσεις με μια άμεση δημοκρατία.”
Δεν θέλω να υποθέσω ότι σε ενόχλησε το σχόλιο για τον εφαρμοσμένο σοσιαλισμό, θα ήταν μια βεβιασμένη εκτίμηση γιατί δεν σε γνωρίζω καλά.
Θα συμφωνήσω ότι πάσχουμε από ιδέες και συνοχή, είμαι βέβαιος ότι ένα κίνημα ενωμένο με κάποιον ιδεολογικό σκοπό και συγκεκριμένους στόχους μπορεί να πετύχει τα πάντα, η δύναμη στους πολλούς.
Όπως αναφέρω και μια άλλη ανάρτησή μου (http://saracen-koursaros.blogspot.com/2011/02/blog-post_3217.html) την οποία πάλι σχολίασες αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν διάβασες αναλυτικά (εδώ ανησυχώ ότι δεν σε ενδιαφέρει η άποψη μου :-) )
“Όσο λοιπόν βρισκόμαστε παγιδευμένοι ανάμεσα στις δύο αυτές καταστάσεις δεν θα είναι δυνατόν να αντιδράσουμε. Πρέπει λοιπόν είτε να φτάσουμε στην εξαθλίωση είτε να βρούμε κάτι στο οποίο να πιστέψουμε, μια εναλλακτική λύση στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπου.”
Προσπάθησε να κρίνεις σφαιρικά. Έχω τη αίσθηση της δογματικής κρίσης.